Brynica - Oficjalna Strona Wsi

Czas zabaw Andrzejkowych dziś się kończy. Jedna z nich odbyła sie w Brynicy za sprawą nauczycieli oraz rodziców związanych z brynicką podstawówką.
Przy tej okazji Dyrektor PSP w Brynicy dziękuje wszystkim zaangażowanym w organizację zabawy andrzejkowej. Podziękowania są kierowane także do wszystkich uczestników za wspólną zabawę i świetną atmosferę.

źrodlo - PSP Brynica

Uczniowie klas I-III PSP w Brynicy uczestniczyli dziś (28 listopada) w projekcie "Opolskie - kuźnią sportowych talentów". W czasie wspólnej zabawy doskonalili swoje umiejętności sportowe, wymagające od nich zwinności, skoczności oraz wytrwałości. Nie było żadnych nacisków na wyniki czy rekordy, ani nie trzeba było namawiać dzieciaków do aktywnego uprawiania sportu. Przyszli mistrzowie ćwiczyli z przyjemnością i w radosnej atmosferze. Zwieńczeniem starań podczas szkolnego festynu było wręczenie dyplomów i słodkie "co nieco". Na pamiątkę każdy uczestnik otrzymał specjalną, sportową koszulkę. To był dzień pełen wrażeń!

źródło - PSP Brynica

Dzięki uprzejmości Pana Badury można już pobrać archiwalny 286 numer Beczki z 2013 roku. Zawiera on wiele ciekawostek i historycznych zdjęć dotyczących brynickich okolic i sąsiednich miejscowości. Zachęcamy do zakupu aktualnego numeru wszystkich, którzy mają taką możliwość.

13.11 (środa) to realizacja w naszej szkole Światowego Dnia Bicia Rekordów Guinessa. Dzieci próbowały uzyskać lepszy wynik od zeszłorocznego rekordu i ustanowić nowe w całkiem innych dyscyplinach. Na zdjęciach: przenoszenie kukurydzianych kółeczek, uśmiech po zjedzeniu solidnego plastra cytryny, utrzymanie w powietrzu kolorowego piórka, ćwiczenia zręcznościowe ze skakanką oraz piłeczką.

źródło - PSP Brynica

Dziś wieczorem mieliśmy okazję uczestniczyć kolejny raz w tradycyjnym obchodzie dnia św. Marcina. Na jego czele podążał jeżdzieć w stroju rzymskiego legionisty w postać ktorego wcielil sie Bernard Klimek z Brynicy. Tegoroczny program został wzbogacony o gościnne występy scholi "Magdalenki" z Karłowic Wielkich. Po przemarszu i koncercie wszyscy udali się na współną biesiadę na Farski Ogród, gdzie Panie z Parafialnego Zespołu Caritas witały ich koszami pełnymi słodkich rogali.
Tegoroczne obchody dnia św. Marcina zgromadziły bardzo dużą ilość mieszkańców wsi i gości liczoną w setkach, co pokazuje iż stały sie one w Brynicy stałym elementem kalendarza wydarzeń kulturalno-religijnych.

Zdjęcia z przebiegu imprezy pod adresem: http://www.brynica.opole.pl/galerie2/thumbnails.php?album=344

tekst i zdjęcia - krzysztof Marsolek

O godzinie 16.00 jutro kolejny raz spotykamy sie na obchodach dnia Św. Marcina. Tradycyjnie rozpoczną sie one zbiórka i przemarszem z kolorowymi lampionami z placu Arnstein w centrum Brynicy pod kosciół, gdzie zostanie odtworzona historyczna scena przekazania prze św. Marcina jako rzymskiego legionisty płaszca żebrakowi.
Później wszyscy są zaproszeni do udziału we współnej biesiadzie na Farskim Ogrodzie na tyłach plebanii.

Poniżej krótki rys historyczny dotyczący św. Marcina zaczerpnięty z internetu ( http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-11a.php3):

Marcin urodził się ok. 316 r. w Panonii, na terenie dzisiejszych Węgier, w rodzinie pogańskiej. Jego ojciec był rzymskim trybunem wojskowym. Prawdopodobnie imię Martinus pochodzi od Marsa, boga wojny. Przez wieki powstało tak wiele życiorysów Marcina i legend, że dziś trudno ustalić fakty.
Prawdopodobnie uczył się w Ticinium (Pawia). Mając 15 lat wstąpił do armii Konstancjusza II. Co do tego, ile lat służył w wojsku, hagiografowie toczą spory. Według jednych 25, inni podają, że tylko 5. Ale wydarzenie, które wszyscy czciciele wspominają, miało miejsce w okresie tej służby. Żebrakowi proszącemu o jałmużnę u bram miasta Amiens Marcin oddał połowę swej opończy. Następnej nocy ukazał mu się Chrystus odziany w ten płaszcz i mówiący do aniołów: "To Marcin okrył mnie swoim płaszczem".
Pod wpływem tego wydarzenia Marcin przyjął chrzest i opuścił wojsko, uważając, że wojowanie kłóci się z zasadami wiary. W innych życiorysach znajdujemy informację, że spotkanie z żebrakiem nastąpiło już po chrzcie; Marcin jako chrześcijanin nie mógł służyć w wojsku, dlatego musiał z niego wystąpić. Wielką troską Marcina było nawrócenie swoich rodziców, do którego doprowadził wkrótce po opuszczeniu armii. Następnie udał się do św. Hilarego, biskupa Poitiers (we Francji), stając się jego uczniem. Został akolitą, a następnie diakonem. Po pewnym czasie osiadł jako pustelnik na wysepce Gallinaria w pobliżu Genui, gromadząc wokół siebie wielu uczniów.

Święty Marcin z Tours W 361 r. założył pierwszy klasztor w Galii - w Liguge. Dziesięć lat później, mimo jego sprzeciwu, lud wybrał go biskupem Tours. Ta data jest potwierdzona w dokumentach - sakrę biskupią otrzymał w roku 371. Jako pasterz diecezji prowadził nadal surowe życie mnisze, budząc sprzeciw okolicznych biskupów. Klasztory, które zakładał, łączyły koncepcję życia mniszego z pracą misyjną. Sam odbył wiele wypraw misyjnych. Rozpoczął chrystianizację prowincji galijskiej i prowadził ją w sposób bardzo systematyczny. Był znanym apostołem wsi. Jako były wojskowy nie zrażał się niepowodzeniami, ale konsekwentnie realizował wytyczone sobie zadania.
Jeszcze za życia nazywany był mężem Bożym. Współczesny mu hagiograf Sulpicjusz Sewer zanotował wiele cudów wymodlonych przez biskupa Marcina, a także wielką liczbę nawróconych przez niego pogan. Sulpicjusz opisuje także zmagania tego misjonarza z duchami nieczystymi, które atakowały go tym częściej, im więcej dusz nawracał na wiarę chrześcijańską.
Marcin zmarł 8 listopada 397 r. w Candes podczas podróży duszpasterskiej. Jego ciało sprowadzono Loarą do Tours i pochowano 11 listopada. Jako pierwszy wyznawca - nie-męczennik - zaczął odbierać cześć świętego w Kościele Zachodnim. Relikwie spoczywają w bazylice wzniesionej ku czci Świętego. Jest patronem Francji, królewskiego rodu Merowingów, diecezji w Eisenstadt, Mainz, Rotterburga i Amiens; dzieci, hotelarzy, jeźdźców, kawalerii, kapeluszników, kowali, krawców, młynarzy, tkaczy, podróżników, więźniów, właścicieli winnic, żebraków i żołnierzy.

W ikonografii przedstawiany jest w stroju biskupa lub jako żołnierz oddający płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są: dzban, gęś na księdze, gęś u jego stóp, koń, księga, model kościoła, dwa psy lub żebrak u jego stóp.

Siódmego listopada miała miejsce niezwykła lekcja. Specjalistka, znająca się na hodowli i gatunkach węży, wygłosiła ciekawą prelekcję na temat egzotycznych gadów. Dzieci mogły się dowiedzieć wiele o właściwościach poszczególnych gatunków oraz poznać je z bliska. Można było pogłaskać (sprawdzić ciepłotę i wilgotność ciała węży), obserwować zachowanie, ubarwienie i części ciała.
Publiczności okazały swe piękno: boa dusiciel, pyton królewski, pyton tygrysi oraz wyjątkowy wąż albinos. Wszystkie były młode i nosiły wdzięczne imiona: Julek, Maleństwo, Klemens, Basia i Zosia . Najstarszy Klemens - 8 lat, najmłodsze Maleństwo - 3 lata. Przez całe spotkanie najważniejszym zagadnieniem było POSZANOWANIE ŻYCIA I PRZYRODY. Wrażenia ze spotkania mają dzieci wypisane na twarzach.

Piątek, ósmego listopada nie był zwykłym dniem. Nasi uczniowie zostali zaskoczeni krótką wizytą p. Wójta. Przybył do naszej placówki, by wręczyć nagrodę specjalną grupie szóstoklasistów i ich opiekunce . Wykonali oni pracę na gminny konkurs "Historie powstawania kościołów parafialnych w gminie Łubniany".

Uczniowie klas młodszych samodzielnie przygotowali, a potem wspólnie spożywali śniadanie. W kolejnym roku, zawsze ósmego listopada trwa akcja edukacyjna: "Śniadanie daje moc". Najmłodsi uczą się, że śniadanie to najważniejszy posiłek dnia. Najlepiej, żeby to było zdrowe śniadanie. Dzięki niemu dzieci mają energię do nauki, lepiej koncentrują się podczas lekcji i mają siłę do zabawy.
8 listopada to dzień europejski ustanowiony w 2007 roku.

źródło - PSP Brynica

Wczoraj tradycyjnie wspominaliśmy Wszystkich Świętych. Jest to w naszej tradycji dzień, w którym nawiedzamy groby naszych zmarłych. Nie był a tu wyjątkiem nasza brynicka nekropolia, na której spoczywa wiele pokoleń nszych mieszkańców.
Światło zniczy zapalanych do późnej nocy jest symbolem nadziei zmartwychwstania a zarazem potwierdzeniem naszej pamieci.
Na zdjęciach wykonanych przez Dariusza Ciurloka widać piękno naszego brynickiego cmentarza.

tekst - Krzysztof Marsolek, foto - Dariusz Ciurlok